الهه آب ایران باستان، آناهیتا

ایرانیان باستان آب جاری را مقدس می شمردند و به هیچ وجه آن را نمی آلودند و در تمیز نگاه داشتن آن دقت و توجه خاصی به کار می بردند. هم چنین با انجام مراسم ویژه ای، به مناسبت های خاص، برای آب قربانی می کرده اند. در تاريخ ايران باستان به دليل اينكه آب را مظهر پاكی و حيات خود میدانسته‌اند براي پاسداری از آن فرشته نگاهبانی به نام آناهيتا (الهه آب) برای آن قرار دادند.

خشکسالی از دیدگاه ایرانیان باستان دیو و نماد اهریمنی و حاصلخیزی و آب نماد اهورایی است. اصل آفرینش مادی را از آب میدانستند و بر این تصوّر بودند که رنگین کمان ارواح دیوان هستند و مانع از باران سازی می شوند و برای باران ایزدانی داشتند. ایزد آذر، باد (وای) هوم، فروهراشون ، اردیبهشت ، بهمن ، امشاسپند ، آتش و… و باور آنها بر این بود که ایزدان به یاری باد، آب را درون ابر ذخیره می کنند و باران به همراه باد و تگرگ و ابر چهار اسب نر گردونه آناهید ایزد بانوی آب را تشکیل می دهند.

آب در فرهنگ ایرانیان و از نظر مذهبی نیز دارای ارزش و اعتباری خاص بوده است. ایرانیان از گاه باستان آب را مظهر پاکیزگی می دانستند و این باور در نوشته های اوستایی مورد تایید می باشد.

الهه آب در ایران باستان کیست؟

آناهیتا، ناهید یا اَردَویسور آناهیتا ، یکی از ایزدبانوان ایرانی-آریایی است. آناهیتا الهه‌ای است که در یشت پنجم اوستا پرستیده و توصیف شده‌است. او توسط اهورامزدا و زرتشت ستایش می‌شود و دارای ارزش و اعتبار بسیاری است.

الهه آب هدایت و نگهبانی تمام آب‌های جهان را به عهده دارد. به خاطر قدرت بسیاری که ناهید داشت، فره زرتشت به او سپرده شد تا از آن محافظت کند. اَردَویسور آناهیتا از چند بخش مجزا تشکیل شده‌است، اردو  نام یک رود است که در اوستا ذکر شده‌است.

آناهيتا از نظر واژه شناسي از پيشوند منفي ساز آن يعني نا به همراه واژه اهيتا يعني آلوده ساخته شده است و معنی نيالوده، بي آلايش و پاك می‌دهد كه اين دو صفت مختص آبها و رودهاست كه پاك و فزاينده و زورمند و بي آلايش است. ایزدبانوها و الهگان در باورها و اعتقادات مردمان دوران باستان جایگاه مهمی داشته‌اند.

آناهیتا فرشته موكل بر آب، باران، فراوانی، بركت، باروری، زناشویی، دوستی، عشق، مادری، زایش، پیروزی و ستاره ناهید (سیاره زهره یا ونوس) است. این فرشته نمادی است از پاكی پارسايی و كمال زن ایرانی كه از روزگاران كهن در ایران باستان ستایش و پرستش می شده است. اين ايزد بانو را شهربانوی ايران زمين نيز مي‌دانند.
منبع: ویکی پدیا